ದಿನೇಶ ಉಪ್ಪೂರ:

*#ನನ್ನೊಳಗೆ-2*
ಭಾಗ - 2

ಕೆಲವರು ಆಗ ಹೇಳಿದ್ದರು.

“ಹೋ , ಮುಗಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿರಾ? ಬೇಡ ಮುಂದುವರಿಸಿ. ನಾವು ಓದುತ್ತೇವೆ” ಅಂದರು.

ಏನು ಬರೆಯುವುದು? ಬರೆಯಲು ಒಳಗಿನಿಂದ ಒತ್ತಡ ಬರಬೇಕು.
ಬರೆಯದೇ ಇರಲಾರದಷ್ಟು .

 ಬರೆಯದಿದ್ದರೆ ಆಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುವಷ್ಟು ಒತ್ತಡ ಬರಬೇಕು.
ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನನಗೆ ಬರೆಯಲು ಅಗುವುದಿಲ್ಲ.
**********


ಆವತ್ತು ಇನ್ ಕಂ ಟ್ಯಾಕ್ಸ್ ರಿಟರ್ನ್ ಫೈಲ್ ಮಾಡಲು ಹೋಗಿದ್ದೆ.

ಕುಂದಾಪುರಕ್ಕೆ .
 ಅವರೂ ನನ್ನ ಒಬ್ಬ ಸ್ನೇಹಿತರು ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಐತಾಳರು.  ಅವರಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ.

ಅವರೂ ನನಗೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಪರಿಚಯ. ಅದು ಹೇಗೋ ಮತ್ತೆ ಕುಂದಾಪುರಕ್ಕೆ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಪರಿಚಯವಾಯಿತು.

ನನ್ನ ಆಫೀಸಿನ ಟ್ಯಾಕ್ಸ್ ಫೈಲ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು ಅವರೆ.

ಈಗಲೂ ಮುಂದುವರಿದಿಸಿದ್ದಾರೆ.
***********

ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ.

ಅವನು ಅವರ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಇರುವ ಒಬ್ಬ ನನ್ನನ್ನು ಮಾತಾಡಿಸಿದ.

ಅವನು ಅರುಣ,

 ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೆ ಹೇಳಿದ.

“ಸರ್, ನೀವು ನನ್ನೊಳಗೆ ಬರೆಯುವಾಗ ನಮಗೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದಕೂಡಲೇ ಅದೇ ಕೆಲಸ. ಅದನ್ನು ಓದಿಯೇ ಮುಂದಿನ ಕೆಲಸ. ಈಗ ಬರೆಯುವುದಿಲ್ಲವೇ? ಬರೆಯಿರಿ ಸರ್.”

ನನ್ನ ಹೃದಯ ತುಂಬಿ ಬಂತು.

ಇವರಿಗೆಲ್ಲ ನಾನು ಏನಾಗಬೇಕು?
*******


ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲರೂ ಆತ್ಮ ಚರಿತ್ರೆ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ ಅಂತ ಬರೆಯುತ್ತಾರಲ್ಲ .
ಏನಿರುತ್ತದೆ ಅದರಲ್ಲಿ?

ಸರಿ. ಹುಡುಕಾಟ ಶುರುವಾಯಿತು.
ನಾನು ನಿವೃತ್ತನಾದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತೀ ದಿನ ಉಡುಪಿಯ ಜಿಲ್ಲಾ ಲೈಬ್ರರಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ.

 ಬೇರೆ ಯಾವ ಪುಸ್ತಕವೂ ನನಗೆ ಬೇಡ.
ಸುಮ್ಮನೇ ಯಾಕೆ ಎಲ್ಲರೂ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ ?

ಲೈಬ್ರೆರಿ ತುಂಬಾ ಪುಸ್ತಕಗಳೆ.
ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸರಿ ಇಲ್ಲ . ಅಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕದ ಬಗ್ಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಿದ್ದವರು ಇಲ್ಲ.

ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ನಾನೇ ಅದನ್ನು ಸರಿ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅನ್ನಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ.

ಆದರೆ ನಾನು ಈಗ ಅಲ್ಲಿಯ ನೌಕರ ಅಲ್ಲ. ಅಧಿಕಾರವೂ ಇಲ್ಲ.
**********


ಈಗ ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರಡು ಗಂಟೆ.
ಫಕ್ಕನೆ ಎಚ್ಚರ‌ವಾಯಿತು.

ಈತ್ತೀಚೆಗೆ ಪ್ರತೀದಿನ ಹಾಗೆ.
ರಾತ್ರಿ ಎಚ್ಚರವಾಗುತ್ತದೆ.
ಇವಳು,

 “ರಾತ್ರಿ ಅಂತ ನೋಡದೇ ನೀವು ಯಾರು ಯಾರಿಗೋ ಮೆಸೇಜು ಮಾಡುತ್ತೀರಿ.
 ಇಲ್ಲದ ತೊಂದರೆ ತಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ. ಮತ್ತೆ ತಲೆಬಿಸಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು.”
ಎಂದು ನನ್ನ ಮೊಬೈಲನ್ನು ಅಡಗಿಸಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಳು.

ನಾನು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವಳು ಮಗ್ಗುಲಾದಾಗ ಎಚ್ಚರಾಯಿತು ಎಂದು ತಿಳಿದು, ಕೇಳಿದೆ

“ನನ್ನ ಮೊಬೈಲು ಎಲ್ಲಿ?”

ಅವಳು ಜೋರುಮಾಡಿದಳು

 “ಸುಮ್ಮನೇ ಮಲಗಿಕೊಳ್ಳಿ. ನಿದ್ದೆ ಬರುತ್ತದೆ”.

“ಇಲ್ಲ.  ನಾನು ಯಾರಿಗೂ ಮೆಸೇಜು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ . ಸ್ವಲ್ಪ ಬರೆಯಬೇಕಿತ್ತು”

ನಾನು ಹಾಗೆಯೇ. ಕೆಲವು ಸಲ ಭಾವೋದ್ವೇಗಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ.

“ಇಲ್ಲ  ಈಗ ರಾತ್ರಿ . ಬೇಡ . ಏನಿದ್ದರು ಬೆಳಗಾದ ಮೇಲೆ”

ನಾನು ಮತ್ತೆ ಗೋಗರೆದೆ.

“ ಬೇಡ . ಈಗಲೇ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ “
ಅವಳಿಗೆ ಏನೆನ್ನಿಸಿತೋ ?

ತನ್ನ ಹಾಸಿಗೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಸಿ ಇಟ್ಟ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟು
ಹೇಳಿದಳು,

“ತಗೊಳ್ಳಿ.  ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಮಾಡಿ. ನೀವು ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳುವವರಲ್ಲ”

“ಇಲ್ಲ ನಾನು ಏನೂ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ . ಸುಮ್ಮನೇ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ”.
********


ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ…………..